!!!یه اختراع مسخره

می دونی ... خیلی احمقانه ست وقتی فکر می کنی که چیزی برای چنگ زدن بهش نداری ... ساعت ها می شینی

پای یکی از اختراعات یا به قولی تخلیه های روانیه یه آدم بیکار ، تازه کلیم پول میدی و یه خرج هنگفتم می افته گردنت واسه چی ؟ واسه پیدا کردن چند تا طناب تا مثل لنگرهای کشتی دزدای دریایی تو کارتونای بچگی لنگر بندازی تو ساحل آینده ! یا به قولی یه نردبان واسه رفتن به پشت بام خوشبختی پیدا کنی ! بدیش اینه که عمر این حرفایی که پشت این دستگاه مسخره رد و بدل می کنی به اندازه ی عمر یه جوجه کوچولوه که واسه پر کردن شکم یه آدم احمق دیگه نیومده رو گاز کباب می شه !!! تازه وقتی سوار کشتی می شی می فهمی لنگرتو انداخته بودی دور یه شاخه ی نازک که واسه شکستنش فکر کنم به همکاریه چند تا مگس سیر نیاز باشی!!! می دونی کی به خودت می یای ؟ وقتی می بینی که متمایز جلوه کردنت تا وقتی معنا داره که دردست رس باشی ولی به محض اینکه صدای این زن لعنتی تو گوشش بپیچه که مشترک مورد نظر در دسترس نمی باشد چشماتو بذار رو همو باز کن ... همه چیز فراموش شد ! البته یادت نره تو هنوزم متمایزی اما فقط با 180 درجه تغیر جهت ... بدیش دقیقا اینه که تو هنوز یه کوه پیدا نکردی تا بری داد بزنی بگی بابا من به کی بگم قرار نبود اینجوری باشه !!! حالا یکی بیاد این وسط جواب منو بده... که چرا ؟ و بزرگ ترین مشکلت اینه که بیا و عمری غخوار باش اون وقت اسمتم یه گوشه حک نکنن که بابا یه ابلهی هم این دور و ورا بوده !!! حالا کی قرار رومئوی قصه یادش بیاد که ژولیت بیچاررو تو قصر دیوا جا گذاشته و قرار بوده بیا نجاتش بده خدا می دونه !!! کسی چه می دونه شاید رومئو الان یه جایی تو همین دهکده ی جهانی مشغول صحبت با پری دریاییه ، نه ؟